Βενιζέλος, Σοφοκλής

(Χανιά 1894 – Ηράκλειο 1964).Στρατιωτικός και πολιτικός, γιος του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ενώ ακόμα φοιτούσε στη Σχολή Ευελπίδων, υπηρέτησε ως εύελπις υπαξιωματικός κατά τους Βαλκανικούς και τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο. Αξιωματικός του πυροβολικού στη Μικρά Ασία, παραιτήθηκε από τον στρατό το 1920 και εξελέγη βουλευτής Χανίων στην Γ’ Εθνοσυνέλευση. Επανήλθε στην ενεργό υπηρεσία και μέχρι το 1930 υπηρέτησε στρατιωτικός ακόλουθος στην πρεσβεία του Παρισιού. Παραιτήθηκε και πάλι, με τον βαθμό του συνταγματάρχη, και μετά τον θάνατο του πατέρα του (1936) έγινε μέλος της τριμελούς διοικητικής επιτροπής που ανέλαβε τη διοίκηση του Κόμματος των Φιλελευθέρων. Από τότε ασχολήθηκε αποκλειστικά με την πολιτική. Το 1943 συμμετείχε στην κυβέρνηση Τσουδερού στο Κάιρο, ως υπουργός των Ναυτικών, και τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς ανέλαβε για λίγες μέρες πρωθυπουργός, ώσπου να σχηματιστεί η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, στην οποία ήταν αντιπρόεδρος. Τον Αύγουστο του 1945 έγινε υπαρχηγός του Κόμματος των Φιλελευθέρων, αλλά στις αρχές του 1946 ίδρυσε το δικό του κόμμα, των Βενιζελικών Φιλελευθέρων. Πήρε μέρος στις εκλογές, σε συνεργασία με τα κόμματα του Γεωργίου Παπανδρέου και του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, και εξελέγη βουλευτής Σερρών. Τον Απρίλιο του 1946 ανέλαβε υπουργός στην κυβέρνηση Π. Πουλίτσα και κατόπιν αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση Εθνικής Συνεργασίας του Δ. Μάξιμου. Τον Οκτώβριο του 1947 ξαναγύρισε στο Κόμμα των Φιλελευθέρων και έγινε υπαρχηγός του, έως τον θάνατο του Θ. Σοφούλη, οπότε ανέλαβε την αρχηγία. Στην κυβέρνηση Διομήδη (1950) ήταν αντιπρόεδρος. Στις εκλογές που έγιναν τον Μάρτιο του 1950 εξελέγη βουλευτής Αθηνών. Του ανατέθηκε τότε να σχηματίσει κυβέρνηση, στην οποία ήταν και υπουργός Εξωτερικών. Τo 1951 εξελέγη βουλευτής Πειραιά και στην κυβέρνηση Πλαστήρα (ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων) έγινε αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών. Τo 1952 εξελέγη βουλευτής Ηρακλείου, αλλά αποχώρησε από την πολιτική αφήνοντας αρχηγό του κόμματος τον Γεώργιο Παπανδρέου. Το 1955 ίδρυσε τη Φιλελεύθερη Δημοκρατική Ένωση (ΦΔΕ) και στις εκλογές του 1956 εξελέγη βουλευτής Δωδεκανήσου. Η ΦΔΕ και το Κόμμα των Φιλελευθέρων ενώθηκαν εκλογικά και ο Β. ανέλαβε συναρχηγός με τον Γεώργιο Παπανδρέου. Το 1958 εξελέγη βουλευτής στην Αθήνα και το 1961 προσχώρησε στην Ένωση Κέντρου. Έγινε πάλι βουλευτής στην Αθήνα το 1961 και το 1963 και ανέλαβε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών. Κατά την προεκλογική περίοδο του 1964, επιστρέφοντας στην Αθήνα από περιοδεία στην Κρήτη, πέθανε ξαφνικά στο πλοίο από καρδιακή προσβολή. Κηδεύτηκε στα Χανιά και ετάφη στο Ακρωτήρι σε τάφο δίπλα στον πατέρα του. Ο στρατιωτικός και πολιτικός Σοφοκλής Βενιζέλος, γιος του Ελευθερίου Βενιζέλου (φωτ. Ηνωμένων Φωτορεπόρτερ).